Πορφύρια Νάματα
«Αισθάνομαι την αρρώστια μου* ως αγάπη του Χριστού. Δεν προσεύχομαι να με κάνει ο Θεός καλά. Προσεύχομαι να με κάνει ο Θεός καλό. Είμαι βέβαιος ότι ο Θεός ξέρει ότι πονάω. Προσεύχομαι, όμως, για την ψυχή μου, να μου συγχωρέσει τα παραπτώματά μου. Θα αφήσω τον Θεό να κανονίσει. Το μόνο που κάνω είναι να προσπαθώ να γίνω καλός. Αυτό να εύχεστε για εμένα. Η χάρις του Θεού με κρατάει. Προσπαθώ να δίνομαι στο Χριστό, να πλησιάζω τον Χριστό, να ενώνομαι με τον Χριστό. Αυτό επιθυμώ, δεν το έχω όμως κατορθώσει –δεν το λέω αυτό από ταπείνωση. Αλλά δεν χάνω το θάρρος μου. Επιμένω!»
(Αγίου Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Το σκεύος της Χάριτος, Ιερά Μονή Χρυσοπηγής Χανιά-Κρήτη, 2019, σελ. 65.)
* Ο Όσιος Γέροντας έπασχε από πολλές ασθένειες, τις οποίες γνώριζε με το χάρισμα που του είχε δώσει ο Θεός. Μολονότι θεράπευε με την προσευχή, την χάρη του Θεού και τα μυστήρια της Εκκλησίας πολλές και θανατηφόρες ασθένειες ανθρώπων, για τον εαυτό του δεν ζήτησε ποτέ θεραπεία, παρόλο που πονούσε και υπέφερε πολύ.