Αδελφοί μου και τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά,
«ὁ Λόγος σαρξ ἐγένετο· καὶ ἡ Παρθένος ἔτεκε, Θεὸν ἐνανθρωπήσαντα».
Μια καινούρια ανθρωπότητα προέβαλε μέσα από το ευτελές Σπήλαιο και τα ταπεινά σπάργανα της Βηθλεέμ. Ο άνθρωπος γνώρισε την αλήθεια του· «τὸν ἀληθινὸν ἄνθρωπον… ἔδειξεν ὁ Σωτήρ». Η αλήθεια αυτή συχνά αποτυπώθηκε στον αξιακό ορίζοντα του κόσμου μας, συνειδητά ή ανεπίγνωστα, με αναφορά στη θεϊκή πηγή ή με μορφή εκκοσμικευμένη.
Οι αντιφάσεις είναι παρούσες στην Ιστορία και το πολύμορφο ψεύδος, κάποτε πολύ επώδυνο, συχνά φαίνεται να κυριαρχεί. Ο λόγος για την ανθρώπινη αλλοτρίωση γίνεται δυστυχώς κοινότοπος.
Ζούμε σε μια τέτοια σύνθετη πραγματικότητα με πλήθος προκλήσεων να μας κατακλύζουν, με αρνητικές και απειλητικές συνθήκες από τη μια, με ωραίες προσδοκίες από την άλλη. Αναδύονται ερωτήματα για τον άνθρωπο και, κορυφαίο, γεμάτο ένταση και πάλι το ερώτημα: Ποιος είναι ο άνθρωπος;
Ας στρέψουμε τη σκέψη μας στο Βρέφος της Βηθλεέμ. Σε Αυτόν που είναι το αρχέτυπο του ανθρώπου και εισέρχεται στην Ιστορία. Τι έχει να μας πει;
Είναι Αυτός που μας θυμίζει πάντα την αγγελική δοξολογία, την οποία δέχθηκε ως πηγή της ειρήνης, και ως «ἐπὶ γῆς εἰρήνη» θέλουμε να φθάσει στις εσχατιές της ανθρωπότητας.
Είναι η εκούσια εσχάτη πτωχεία του Θείου Βρέφους, αυτή που ενέπνευσε τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων στην πορεία του χρόνου να φθάσουν κάποτε ως και το μαρτύριο. Ριζική απάντηση στη θέληση για δύναμη που ταλανίζει τον άνθρωπο σε όλα τα επίπεδα.
Είναι ο Θεάνθρωπος, ο «εἰς ἑαυτὸν ἀνακεφαλαιώσας τὰ πάντα», «ἐν ᾧ οὐκ ἔστι διαίρεσις», Αυτός που εκπληρώνει τον βαθύ πόθο της ύπαρξης για ενότητα των πάντων.
Είναι ο Χριστός ως ο αληθής άνθρωπος, Αυτός που μυστηριακά προσφερόμενος γίνεται για τον καθένα «ἄλλος αὐτός», θεμέλιο της συνείδησης. Και είναι η ζωντανή συνείδηση που κάνει τη ζωή μας ανθρώπινη, η μόνη ανάσα που μας κάνει διαφορετικούς από τις σύγχρονες μηχανές και τους αλγορίθμους.
Αδελφοί μου και τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά,
Η εορτή της Γεννήσεως του Χριστού γίνεται και εορτή του αληθινού ανθρώπου. Ο Χριστός θεμελιώνει τον θεοκεντρικό ανθρωπισμό, που τόσο έχουμε ανάγκη. «οὐδὲν… ὅσον ἄνθρωπος ἱερόν».
Χριστός γεννάται δοξάσατε!