Πράγματι, ήταν σημαντική εκείνη η στιγμή, όταν ο άνθρωπος επινόησε τον τροχό. Τα πράγματα άρχισαν να τρέχουν… Ξέφυγαν από τη στατικότητά τους και οι άνθρωποι δρόμο παίρνουν δρόμο αφήνουν.
Τί ἂλλο νά σημαίνουν αὐτές οἱ Παγκόσμιες Ἡμέρες ἀπό μία ὑπόμνηση νά προσέξουμε καταστάσεις πού συνήθως ξεχνᾶμε καί, ὃμως, εἶναι χρήσιμο να τίς θυμόμαστε, γιατί θίγουν βασικές πτυχές τῆς ζωῆς μας.
Η ζωή του ανθρώπου χαρακτηρίζεται συχνά από δύο καταστάσεις: από τη (ακούσια) μοναξιά και την (έντονη) πλήξη.
«Δεκάλογος διαλεγομένης ποιμαντικής» από τον Οικουμενικό Πατριάρχη προς τον Ι. Κλήρο και τους Μοναχούς της Ι. Μητροπόλεως Αυστρίας και Εξαρχίας Ουγγαρίας
Ο Γέροντας τῆς Πάτμου π. Ἀμφιλοχίος Μακρῆς (1888-1970), ὁ ὁποῖος συνέβαλε στήν πευκοφύτευση τῆς ἱερᾶς νήσου Πάτμου, συνήθιζε να λέει: «Ὅποιος φυτεύει ἕνα δένδρο φυτεύει ἐλπίδα, φυτεύει
